Orędzia z Medziugorje ogarniaći 'stopniu'

„Drogie dzieci! Dziatki, teraz, gdy jeszcze spoglądacie na miniony rok wzywam was, abyście spojrzeli do głębi waszego serca i zdecydowali się być bliżej Boga i modlitwy. Dziatki, jeszcze jesteście przywiązani do spraw ziemskich, a w niewielkim stopniu do życia duchowego. Niech moje dzisiejsze wezwanie będzie dla was bodźcem, abyście się zdecydowali na Boga i na codzienne nawrócenie. Dziatki, nie możecie się nawrócić, jeśli nie zostawicie grzechów i nie zdecydujecie się na miłość do Boga i bliźniego. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie. ”

„Drogie dzieci! Również dziś wzywam was, abyście w jeszcze większym stopniu żyli moimi orędziami, w pokorze i miłości tak, aby Duch Święty wypełnił was swoją łaską i mocą. Jedynie w taki sposób będziecie świadkami pokoju i przebaczenia. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie. ”

„Drogie dzieci, któż lepiej niż ja, mógłby opowiedziedzieć wam o miłości i bólu mojego Syna. Żyłam wraz z Nim, z Nim cierpiałam. Kiedy żyłam na ziemi, przeżywałam ból, gdyż byłam Matką. Mój Syn miłował myśli i dzieła Ojca Niebieskiego, Boga prawdziwego, i jak mi mówił, przyszedł, by was odkupić. Ja poprzez miłość skrywałam swój bół, natomiast wy moje dzieci, wy macie liczne pytania. Nie pojmujecie bólu, nie pojmujecie, iż ten ból powinniście przyjąć w miłości Bożej i znosić go. Każda ludzka istota w mniejszym lub większym stopniu tego doświadcza, lecz mając pokój w sercu i będąc w stanie łaski, istnieje nadzieja. To jest mój Syn, Bóg z Boga zrodzony. Jego Słowa są ziarnem życia wiecznego. Zasiane w dobrych duszach, przynoszą liczne owoce. Mój Syn cierpiał, ponieważ wziął na siebie wasze grzechy. Dlatego więc wy, moje dzieci, apostołowie mojej miłości, wy którzy cierpicie, widzcie, że wasz ból stanie się światłem i chwałą. Dzieci moje. Kiedy znosicie ból, kiedy cierpicie, niebo przenika do was, wy zaś wszystkim wokół siebie dajecie trochę z tego nieba i dajecie wiele nadziei. Dziękuję wam. ”