Ukazania, Widzenia, Objawienia

Objawienia Prorocze i Mistyczne

Pod względem zamysłu teologia dzieli objawienia na mistyczne i prorocze. Pierwsze odnoszą się wyłącznie do określonej osoby i jej rozwoju w źyciu duchowym, jak to miało miejsce u tylu mistyków w historii Kościoła. Oczywiście nie wyłącza to określonej uwagi opinii publicznej, która takie objawienia uczci ewentualnym powszechnym uwielbieniem tego mistyka, kiedy zostanie wzniesiony do stopnia błogosławionego lub świętego. W tym sensie moglibyśmy i czysto osobiste widzenia uwaźać za haryzmaty w szerszym znaczeniu tego słowa. W przeciwieñstwie do tego widzenia prorocze mają od samego pocztku charakter powszechny. Są one darem albo haryzmą poszczególnej osobie lub kilku osobom, z korzyścią dla całego Kościoła. W tym przypadku oczekuje się od razu od widzcego, aby swemu otoczeniu i w koñcu całemu Kościołowi przekazał orędzie które sam przyjął. Typowym przykładem pierwszego rodzaju objawienia jest Gemma Galgani, a drugiego M. M. Alacoque.

Biorąc pod uwagę przeźycia widzącego objawienie mistyczne wpływa zawsze intensywniej i mocniej na zmianę źycia widzcego niź objawienie prorocze. Jest to zrozumiałe stąd, źe objawienia mistyczne miały osoby które osiągnęły juź godny pozazdroszczenia stopieñ świętości, podczas kiedy przedstawiciele objawieñ proroczych są najczęściej całkiem "przypadkiem" wybrani spośród zwykłych wiernych, i to w największej ilości przypadków dzieci, które nie dorosły jeszcze do głębszych przeźyć mistycznych. Dlatego objawienia te nie wpływają tak silnie na osobę widzącą, która duźo wolniej zmienia się pod względem świątobliwości źycia osobistego.

Poniewaź chodzi w pierwszym rzędzie o haryzmę dla innych, widzącemu zawsze potrzebny jest ktoś, kto jest lepiej wprowadzony w tajniki źycia duchowego i będzie go prowadził; inaczej zaistnieje niebezpieczeñstwo, źe dojdzie do niezgodności pomiędzy rolą jaka jest mu powierzona i świątobliwością jego źycia. Z powodu okoliczności, źe widzącymi są najczęściej dzieci, ich objawienie, choć ma charakter materialno - obiektywny, jak to się mówi - trójwymiarowy, w porównaniu z przeźyciami mistyków, które mają prawie wyłącznie charakter imaginacyjny, są wewnętrznymi przeźyciami duchowymi; jest jednak bardziej powierzchowne i nigdy nie skutkuje szybką przemianą u wiernych, którzy ich doświadczyli. Efektu tego nie moźnaby na pewno osiągnąć gdyby jednocześnie nie zmieniali się na lepsze i nosiciele orędzia, a to jak powiedzieliśmy, nie jest u nich moźliwe bez cudzej pomocy.